[عصام عبد الحميد]

نبتدى منين الحكايه لما كنتى لسه طفله صغيره ولا لما كنتى لسه بضفيره واحده صغيره كنتى يومها اجمل ما فيكى ابتسامه سا حره معطره وكنت يومها بحلم بدنيا تبقى بيها ورده ناديه منوره والسنين فاتت وعدت والصبيه............. شابت وهى لسه صغيره وابتدينا مشوارنا تانى ابتدينا ويا الامانى ان جرح العمر عمره ما يرجع ليناتانى خنت العهود .......... والوعود خنت الامانه لما تبقى بين ايديك خنت الامانه برضه لما احن ليك والعزيمه الحلوه راحت لما ضعف الحب ساد والكلام...... احلى كلام فى الحب ليه اصبح سراب..... هوه مش شايفه بعينيه والطريق العتمه اللى بقى له عمر ماشى فيه هوه برضه مصر عليه رغم انى............. بحبه حب مالهوش حدود يبقى ليه ........... قلبى يكون ............. هوه اللى عايش بالظنون ايوه................. ضاعت كل لحظه صدق حلوه لما ضاع بينا الامان ايوه راحت كل همسه مغرقه كل المكان والنهايه ان بكره بقى له عمر ما بيجينيش وبحلم اعيش

............... يتبع